Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

To offer

  • 1 obfero

    offĕro ( obf-), obtŭli, oblātum, v. a. [ob-fero], to bring before; to present, offer; to show, exhibit (class.; cf. obicio, ostendo).
    I.
    In gen.:

    incommode illis fors obtulerat adventum meum,

    Ter. Hec. 3, 3, 10; cf.:

    opportune te obtulisti mihi obviam,

    id. Ad. 3, 2, 24; id. Hec. 5, 3, 10; Cic. Att. 3, 10, 2:

    strictamque aciem venientibus offert,

    presents, opposes, Verg. A. 6, 291:

    speciem offerre,

    to present a false appearance, Cic. Div. 1, 37, 81.—In pass.: offerri, mid., to show one's self, appear; to meet, encounter:

    multis in difficillimis rebus praesens auxilium ejus (numinis) oblatum est,

    Cic. Verr. 2, 4, 49, § 108:

    oblata religio est,

    a religious scruple struck him, id. Fam. 10, 12, 3:

    metu oblato,

    id. ib. 15, 1, 5:

    lex quaedam videbatur oblata,

    id. Phil. 1, 2, 4.—
    II.
    In partic.
    A.
    To offer, expose; to bring forward, adduce:

    ne offeramus nos periculis sine causā,

    Cic. Off. 1, 24, 83; so,

    se morti,

    Caes. B. G. 7, 77:

    se ad mortem,

    Cic. Tusc. 1, 15, 32:

    obtulimus nos ad prima pericula,

    Ov. M. 13, 42:

    vitam in discrimen,

    Cic. Sest. 28, 61:

    moram offerre alicui,

    Plaut. Poen. 4, 2, 30:

    nam tu nunc vides pro tuo caro capite carum offerre me meum caput vilitati,

    id. Capt. 2, 2, 34:

    sponte suā leto caput obvius optulit ipse,

    Lucr. 3, 1041; cf. Cic. Sull. 30, 84; id. Sest. 1, 1; Liv. 3, 1; 31, 50:

    criminibus oblatis,

    brought forward, adduced, Cic. Lael. 18, 65.—
    B.
    To offer, proffer; to bring, cause, occasion, confer, bestow; to inflict, etc. (cf. promitto, recipio, infero):

    foedus,

    Verg. A. 12, 109:

    in omnia ultro suam offerens operam,

    Liv. 40, 23:

    di tibi semper omnia optata offerant,

    Ter. Ad. 5, 9, 21:

    alicui optatissimum beneficium,

    Caes. B. G. 6, 42:

    hoc tantum boni, quod vobis ab dis immortalibus oblatum et datum est,

    Cic. Imp. Pomp. 16, 49:

    datum atque oblatum,

    id. Verr. 1, 1, 1; 2, 4, 49, § 103: ut nunc hac re mihi opem et auxilium offeras, bring me aid and assistance, help me, Lucil. ap. Non. 360, 25:

    laetitiam,

    to procure, Ter. Hec. 5, 3, 18:

    alicui injuriam,

    id. ib. 5, 1, 14:

    vitium virgini,

    id. ib. 3, 3, 23:

    stuprum alicui,

    Cic. Phil. 2, 38, 99:

    mortem alicui,

    id. Sest. 21, 48: sibi molestiam atque aerumnam offerre, to bring, procure, occasion, Lucil. ap. Non. 360, 23: occasio ad occupandam Asiam oblata, Cic. Imp. Pomp. 2, 4:

    seque offert suscepturum,

    offers, Tac. A. 11, 33:

    rusticus offerebat se intercessurum senatus consulto,

    id. ib. 16, 26:

    oblatā facultate in castra sese receperunt,

    Caes. B. G. 1, 72.—
    2.
    In eccl. Lat.
    (α).
    To offer to God, to consecrate, dedicate, Prud. Cath. 5, 150; Vulg. Exod. 38, 24; 39, 32.—
    (β).
    To offer up, sacrifice, Sulp. Sev. Dial. 2, 2:

    Domino,

    Vulg. Gen. 4, 3:

    pro filio,

    id. ib. 22, 13:

    ex scelere,

    id. Prov. 21, 27:

    semet ipsum Deo,

    id. Heb. 9, 14 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > obfero

  • 2 offero

    offĕro ( obf-), obtŭli, oblātum, v. a. [ob-fero], to bring before; to present, offer; to show, exhibit (class.; cf. obicio, ostendo).
    I.
    In gen.:

    incommode illis fors obtulerat adventum meum,

    Ter. Hec. 3, 3, 10; cf.:

    opportune te obtulisti mihi obviam,

    id. Ad. 3, 2, 24; id. Hec. 5, 3, 10; Cic. Att. 3, 10, 2:

    strictamque aciem venientibus offert,

    presents, opposes, Verg. A. 6, 291:

    speciem offerre,

    to present a false appearance, Cic. Div. 1, 37, 81.—In pass.: offerri, mid., to show one's self, appear; to meet, encounter:

    multis in difficillimis rebus praesens auxilium ejus (numinis) oblatum est,

    Cic. Verr. 2, 4, 49, § 108:

    oblata religio est,

    a religious scruple struck him, id. Fam. 10, 12, 3:

    metu oblato,

    id. ib. 15, 1, 5:

    lex quaedam videbatur oblata,

    id. Phil. 1, 2, 4.—
    II.
    In partic.
    A.
    To offer, expose; to bring forward, adduce:

    ne offeramus nos periculis sine causā,

    Cic. Off. 1, 24, 83; so,

    se morti,

    Caes. B. G. 7, 77:

    se ad mortem,

    Cic. Tusc. 1, 15, 32:

    obtulimus nos ad prima pericula,

    Ov. M. 13, 42:

    vitam in discrimen,

    Cic. Sest. 28, 61:

    moram offerre alicui,

    Plaut. Poen. 4, 2, 30:

    nam tu nunc vides pro tuo caro capite carum offerre me meum caput vilitati,

    id. Capt. 2, 2, 34:

    sponte suā leto caput obvius optulit ipse,

    Lucr. 3, 1041; cf. Cic. Sull. 30, 84; id. Sest. 1, 1; Liv. 3, 1; 31, 50:

    criminibus oblatis,

    brought forward, adduced, Cic. Lael. 18, 65.—
    B.
    To offer, proffer; to bring, cause, occasion, confer, bestow; to inflict, etc. (cf. promitto, recipio, infero):

    foedus,

    Verg. A. 12, 109:

    in omnia ultro suam offerens operam,

    Liv. 40, 23:

    di tibi semper omnia optata offerant,

    Ter. Ad. 5, 9, 21:

    alicui optatissimum beneficium,

    Caes. B. G. 6, 42:

    hoc tantum boni, quod vobis ab dis immortalibus oblatum et datum est,

    Cic. Imp. Pomp. 16, 49:

    datum atque oblatum,

    id. Verr. 1, 1, 1; 2, 4, 49, § 103: ut nunc hac re mihi opem et auxilium offeras, bring me aid and assistance, help me, Lucil. ap. Non. 360, 25:

    laetitiam,

    to procure, Ter. Hec. 5, 3, 18:

    alicui injuriam,

    id. ib. 5, 1, 14:

    vitium virgini,

    id. ib. 3, 3, 23:

    stuprum alicui,

    Cic. Phil. 2, 38, 99:

    mortem alicui,

    id. Sest. 21, 48: sibi molestiam atque aerumnam offerre, to bring, procure, occasion, Lucil. ap. Non. 360, 23: occasio ad occupandam Asiam oblata, Cic. Imp. Pomp. 2, 4:

    seque offert suscepturum,

    offers, Tac. A. 11, 33:

    rusticus offerebat se intercessurum senatus consulto,

    id. ib. 16, 26:

    oblatā facultate in castra sese receperunt,

    Caes. B. G. 1, 72.—
    2.
    In eccl. Lat.
    (α).
    To offer to God, to consecrate, dedicate, Prud. Cath. 5, 150; Vulg. Exod. 38, 24; 39, 32.—
    (β).
    To offer up, sacrifice, Sulp. Sev. Dial. 2, 2:

    Domino,

    Vulg. Gen. 4, 3:

    pro filio,

    id. ib. 22, 13:

    ex scelere,

    id. Prov. 21, 27:

    semet ipsum Deo,

    id. Heb. 9, 14 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > offero

  • 3 offerō (obf-)

        offerō (obf-) obtulī (opt-), oblātus, offerre    [ob +fero], to bring before, present, offer, show, exhibit: illis fors obtulerat adventum meum, T.: me perditum illi adflictumque: se consulibus ferociter, L.: quā novā re oblatā, upon this unexpected occurrence, Cs.: speciem, present a false appearance: offer Coniugis ora mihi, show, O.: oblata religio est, a religious scruple struck him: lex quaedam videbatur oblata.—To offer, expose, bring forward, adduce: nos periculis: se morti, Cs.: nos ad pericula, O.: vitam in discrimen: criminibus oblatis, adduced.—To offer, proffer, bring, cause, occasion, confer, bestow, thrust upon, inflict: iniuriam tibi, T.: quā oblatā potestate, Cs.: mortem hostibus: foedus, V.: in omnia ultro suam operam, L.: quod (boni) vobis ab dis inmortalibus oblatum est: laetitiam, procure: occasio ad occupandam Asia oblata: oblatā facultate, Cs.: offerebat se intercessurum, Ta.

    Latin-English dictionary > offerō (obf-)

  • 4

        (old subj. duis, duit, duint, etc.), dedī, datus, are    [1 DA-], to hand over, deliver, give up, render, furnish, pay, surrender: dic quid vis dari tibi, T.: pretium: Apronio quod poposcerit: pecuniam praetori: pecuniam ob ius dicendum: pecunias eis faenori: abrotonum aegro, administer, H.: obsides, Cs.: ad sepulturam corpus: manibus lilia plenis, by handfuls, V.: ne servi in quaestionem dentur: catenis monstrum, H.: obsidibus quos dabant acceptis, offered, L.: cui Apollo citharam dabat, was ready to give, V.: Da noctis mediae, da, etc. (sc. cyathos), i. e. wine in honor of, H. — Of letters, to intrust (for delivery), send: litteras ad te numquam habui cui darem, by whom to send: ut ad illum det litteras, may write: tum datae sunt (epistulae), cum, etc., was written: ad quas (litteras) ipso eo die dederam, answered.—To give, bestow, present, grant, confer, make a present of: dat nemo largius, T.: vasa legatis muneri data, Ta.: multis beneficia, S.: Os homini sublime, O.: cratera, quem dat Dido, a present from, V.: divis Tura, offer, H.: munus inritamen amoris, O.: pretium dabitur tibi femina, O.— To give up, surrender, yield, abandon, devote, leave: diripiendam urbem: (filiam) altaribus, Iu.: Siculos eorum legibus: summam certaminis uni, O.: dant tela locum, let pass, V.: dat euntibus silva locum, makes way, V.: ut spatium pila coiciendi non daretur, left, Cs.: tribus horis exercitui ad quietem datis, Cs.: amori ludum, H.: unum pro multis dabitur caput, V.: Mille ovium morti, H.: se rei familiari: sese in cruciatum: se vento, Cs.: da te populo.—With manūs, to offer (for fetters), i. e. to surrender, yield: qui det manūs vincique se patiatur: donicum victi manūs dedissent, N.: dat permotus manūs, yields, Cs.: do manūs scientiae, H.— To grant, give, concede, yield, resign, furnish, afford, present, award, render, confer: des veniam oro, H.: Si das hoc, admit, H.: plurīs sibi auras ad reprehendendum: facultatem per provinciam itineris faciundi, Cs.: hostibus occasionem pugnandi, S.: imperium Caesari: mihi honorem: datus tibi plausus, H.: dextram iuveni (as a pledge), V.: senatus utrique datur, a hearing, S.: si verbis audacia detur, O.: peditibus suis hostīs paene victos, turn over, S.: unam ei cenam, entertain at dinner, T.: Dat somnos adimitque, V.: Dat veniam somnumque dies, i. e. leave to rest, H.: Quā data porta, V.: Das aliquid famae, make a concession, H.— To permit, suffer, allow, let, grant: Da mihi contingere, etc., O.: Di tibi dent classem reducere, H.: cur Non datur audire, etc., V.: da, femina ne sim, O.: date volnera lymphis Abluam, V.: ille dedit quod non... et ut, etc., it was of his bounty, O.: omnibus nobis ut res dant sese, ita, etc., just as circumstances permit, T.: Multa melius se nocte dedere, succeed, V. — To spare, give up, concede, surrender, forgive: da hunc populo, spare for the sake of: non id petulantiae suae, sed Verginio datum, L.: sanguini id dari, that concession is made, L.— To release, let go, give out, relax, spread: curru lora, V.: frena, O.: in altum Vela, set sail, V.: retrorsum Vela, turn back, H.: conversa domum lintea, H. — Meton., to set, put, place, bring, cause: ipsum gestio Dari mi in conspectum, T.: ad eundem numerum (milites), Cs.: corpora in rogos, O.: collo bracchia circum, V.: bracchia Cervici, H.: multum cruoris, shed, O.: in laqueum vestigia, Iu.: te me dextera Defensum dabit, V. — With se, to present oneself, plunge, rush: In medias sese acies, V.: saltu sese in fluvium, V. — To bring forward, cause, produce, yield, present, make, display (poet.): quas turbas dedit, T.: omnes Dant cuneum, form, V.: terga, turn, V.: aetas Terga dedit, passed away, O.: Vina dabant animos, O.: ex fumo lucem, H.: partu prolem, V.: liberos, Ct.: segetes frumenta daturae, H.: ore colores, V.: patientiae documentum, Ta.: Ludentis speciem, H.: spectacula Marti, H.: Da mihi te talem, O. — To represent (on the stage), produce, bring out: Menandri Phasma, T.: fabulam. — To impose, assign, apportion, allot, appoint, inflict: sibi damnum: finem laborum, grant, V.: Nomina ponto, H.: Volnera ferro, O.: genti meae data moenia, fated, V.: dat negotium Gallis, uti, etc., Cs.: quae legatis in mandatis dederat, Cs.: hospitibus te dare iura, are the lawgiver, V.: detur nobis locus, assigned, H.: volnera hosti, O.: Haec data poena diu viventibus, imposed, Iu.: dat (auribus) posse moveri, makes movable, O.— To excite, awaken, produce: sibi minus dubitationis, Cs.: risūsque iocosque, H.: ignīs (amoris), O.—Fig., of expression, to give expression to, give, utter, announce: in me iudicium: legem, enact: ei consilium: dabitur ius iurandum, Te esse, etc., I'll take my oath, T.: fidem, O.: signum recipiendi, Cs.: responsa, V.: cantūs, V.: Undis iura, O.: requiemque modumque remis, O. — Esp.: nomen, to give in, i. e. enlist, Cs.— To tell, communicate, relate, inform (poet.): quam ob rem has partīs didicerim, paucis dabo, T.: iste deus qui sit, da nobis, V.: Seu Aeneas eripuisse datur, O.— To apply, bestow, exercise, devote: paululum da mi operae, attend, T.: imperatori operam date, Cs.: virtuti opera danda est.—Of a penalty, to give, undergo, suffer, endure: consules poenas dederant, S.: Teucris det sanguine poenas, atone with his life, V. — With verba, to give (mere) words, attempt to deceive, pretend, mislead, cheat: Quoi verba dare difficilest, T.: verba dedimus, decepimus. — With dat, predic., to ascribe, impute, attribute, reckon, regard: quam rem vitio dent, T.: laudem Roscio culpae: quae tu commisisti Verri crimini daturus sum.
    * * *
    dare, dedi, datus V TRANS
    give; dedicate; sell; pay; grant/bestow/impart/offer/lend; devote; allow; make; surrender/give over; send to die; ascribe/attribute; give birth/produce; utter

    Latin-English dictionary >

  • 5 praebeō

        praebeō uī, itus, ēre    [prae+habeo], to hold forth, reach out, proffer, offer, tender: os ad contumeliam, submit to open insult, L.: eis os tuum: collum cultris, Iu.: aurīs adulescentium conviciis, give ear, L.— To give, grant, furnish, supply: panem, N.: spectaculum, S.: sponsalia: Luna praebebat lumen eunti, O.— To give up, yield, expose, surrender, offer: se tertiam victimam rei p.: vos telis hostium, L.: Cyrum vertenti fortunae, L.: se praebentem destringere Cygnum, O.— To give, furnish, render, show, exhibit, represent: aetati lubricae exempla nequitiae. speciem pugnantium, Cs.: materiam seditionis, L.: Ciceroni in periculis fidem, N.: Phormio in hac re strenuom hominem praebuit (i. e. se), T.: in re misericordem se: in eos me severum praebeo.— To excite, cause, occasion, arouse: suspicionem insidiarum, N.: praebet errorem, quod, etc., L.: opinionem timoris, Cs.: ludos, furnish sport, T.— To permit, allow, suffer: Quae totiens rapta est, praebuit ipsa rapi, O.
    * * *
    praebere, praebui, praebitus V TRANS
    present/show/put forward; offer; expose physically oneself; expose/submit/allow; make available, supply, provide; be the cause, occasion, produce; render

    Latin-English dictionary > praebeō

  • 6 dīcō

        dīcō dīxī, dictus (imper. dīc; perf. often <*>ync. dīxtī; P. praes. gen. plur. dīcentum for dīcentium, O.), ere    [DIC-], to say, speak, utter, tell, mention, relate, affirm, declare, state, assert: ille, quem dixi, mentioned: stuporem hominis vel dicam pecudis attendite, or rather: neque dicere quicquam pensi habebat, S.: in aurem Dicere nescio quid puero, whisper, H.: Quid de quoque viro et cui dicas, H.: quam tertiam esse Galliae partem dixeramus, Cs.: dico eius adventu copias instructas fuisse: derectos se a vobis dicunt, Cs.: qui dicerent, nec tuto eos adituros, nec, etc., L.— Pass: de hoc Verri dicitur, habere eum, etc., it is reported to Verres that, etc.: dicitur, ad ea referri omnes nostras cogitationes, they say: quam (partem) Gallos obtinere dictum est, I have remarked, Cs.: ut supra dictum est, S.: sicut ante dictum est, N.: Facete dictum, smartly said, T.: multa facete dicta: centum pagos habere dicuntur, Cs.: qui primus Homeri libros sic disposuisse dicitur: ubi dicitur cinxisse Semiramis urbem, O.— Supin. abl.: dictu opus est, T.: nil est dictu facilius, T.— Prov.: dictum ac factum, no sooner said than done, T.— To assert, affirm, maintain: quem esse negas, eundem esse dicis.—Of public speaking, to pronounce, deliver, rehearse, speak: oratio dicta de scripto: sententiam: qui primus sententiam dixerit, voted: sententiae dicebantur, the question was put: testimonium, to give evidence: causam, to plead: ius, to pronounce judgment: ad quos? before whom (as judges)?: ad ista dicere, in reply to: dixi (in ending a speech), I have done.—To describe, relate, sing, celebrate, tell, predict: maiora bella dicentur, L.: laudes Phoebi, H.: Alciden puerosque Ledae, H.: te carmine, V.: Primā dicte mihi Camenā, H.: versūs, V.: carmina fistulā, accompany, H.: cursum mihi, foretell, V.: fata Quiritibus, H.: hoc (Delphi), O.— To urge, offer: non causam dico quin ferat, I have no objection, T. — To pronounce, utter, articulate: cum rho dicere nequiret, etc.— To call, name: me Caesaris militem dici volui, Cs.: cui Ascanium dixere nomen, L.: Quem dixere Chaos, O.: Chaoniamque omnem Troiano a Chaone dixit, V.: Romanos suo de nomine, V.: Hic ames dici pater, H.: lapides Ossa reor dici, O.: dictas a Pallade terras Linquit, O.— Prov.: dici beatus Ante obitum nemo debet, O. — To name, appoint (to an office): se dictatorem, Cs.: magistrum equitum, L.: arbitrum bibendi, H.— To appoint, set apart, fix upon, settle: pecuniam omnem suam doti: hic nuptiis dictust dies, T.: diem operi: dies conloquio dictus est, Cs.: locum consciis, L.: legem his rebus: foederis uequas leges, V.: legem tibi, H.: legem sibi, to give sentence upon oneself, O.: eodem Numida inermis, ut dictum erat, accedit, S.—In phrases with potest: non dici potest quam flagrem desiderio urbis, it is beyond expression: quantum desiderium sui reliquerit dici vix potest, can hardly be told.— To tell, bid, admonish, warn, threaten: qui diceret, ne discederet, N.: Dic properet, bid her hasten, V.: dic Ad cenam veniat, H.: Tibi ego dico annon? T.: tibi equidem dico, mane, T.: tibi dicimus, O.: dixi, I have said it, i. e. you may depend upon it, T.: Dixi equidem et dico, I have said and I repeat it, H.— To mean, namely, to wit: non nullis rebus inferior, genere dico et nomine: Caesari, patri dico: cum dico mihi, senatui dico populoque R.
    * * *
    I
    dicare, dicavi, dicatus V
    dedicate, consecrate, set apart; devote; offer
    II
    dicere, additional forms V
    say, talk; tell, call; name, designate; assert; set, appoint; plead; order
    III
    dicere, dixi, dictus V
    say, talk; tell, call; name, designate; assert; set, appoint; plead; order

    Latin-English dictionary > dīcō

  • 7 ex-pōnō

        ex-pōnō posuī, positus    (expostus, V.), ere, to put out, set forth, expose, exhibit: vasa: argentum in aedibus: ratis Expositis stabat scalis, laid out, V.: alqd venditioni, Ta.—Of children, to expose, abandon: Is quicum expositast gnata, T.: pueros, L.—To set on shore, land, disembark: milites ex navibus, Cs.: socios de puppibus altis Pontibus, by bridges, V.: expositis copiis, Cs.: in Africā, L.: ibi Themistoclem, N.: exercitum, Cs.: quartā exponimur horā, H.: advexi frumentum, exposui, unloaded: exponimur orbe Terrarum, are excluded, O.—To offer, tender, be ready to pay: ei DCCC.— To leave exposed, expose, lay open: ad ictūs, L.: rupes exposta ponto, V.—Fig., to exhibit, expose, reveal, publish, offer, set forth: causa ante oculos exposita: expositā ad exemplum nostrā re p.—To set forth, exhibit, relate, explain, expound: sicuti exposui: quae adhuc exposui: rem breviter: Africae situm paucis, S.: causas odii, O.: artīs rhetoricas: eadem multitudini, Cs.: animos remanere post mortem: res quem ad modum gesta sit: quid hominis sit: plura de alquo, N.: exposito, quid iniquitas loci posset, etc., Cs.

    Latin-English dictionary > ex-pōnō

  • 8 ferō

        ferō tulī (tetulī, T., Ct.), lātus, ferre    [1 FER-; TAL-], to bear, carry, support, lift, hold, take up: aliquid, T.: arma, Cs.: sacra Iunonis, H.: cadaver umeris, H.: Pondera tanta, O.: oneri ferendo est, able to carry, O.: pedes ferre recusant Corpus, H.: in Capitolium faces: ventrem ferre, to be pregnant, L.: (eum) in oculis, to hold dear.—To carry, take, fetch, move, bear, lead, conduct, drive, direct: pisciculos obolo in cenam seni, T.: Caelo supinas manūs, raisest, H.: ire, pedes quocumque ferent, H.: opertā lecticā latus per oppidum: signa ferre, put in motion, i. e. march, Cs.: huc pedem, come, T.: pedem, stir, V.: ferunt sua flamina classem, V.: vagos gradūs, O.: mare per medium iter, pursue, V.: quo ventus ferebat, drove, Cs.: vento mora ne qua ferenti, i. e. when it should blow, V.: itinera duo, quae ad portum ferebant, led, Cs.: si forte eo vestigia ferrent, L.: corpus et arma tumulo, V.—Prov.: In silvam non ligna feras, coals to Newcastle, H.—With se, to move, betake oneself, hasten, rush: mihi sese obviam, meet: me tempestatibus obvium: magnā se mole ferebat, V.: ad eum omni studio incitatus ferebatur, Cs.: alii perterriti ferebantur, fled, Cs.: pubes Fertur equis, V.: (fera) supra venabula fertur, springs, V.: quocumque feremur, are driven: in eam (tellurem) feruntur pondera: Rhenus per finīs Nantuatium fertur, flows, Cs.—Praegn., to carry off, take by force, snatch, plunder, spoil, ravage: rapiunt incensa feruntque Pergama, V.: puer fertur equis, V.— To bear, produce, yield: quae terra fruges ferre possit: flore terrae quem ferunt, H. — To offer, bring (as an oblation): Sacra matri, V.: tura superis, O.— To get, receive, acquire, obtain, earn, win: donum, T.: fructūs ex sese: partem praedae: crucem pretium sceleris, Iu.: Plus poscente, H.—Fig., to bear, carry, hold, support: vina, quae vetustatem ferunt, i. e. are old: Scripta vetustatem si ferent, attain, O.: Insani sapiens nomen ferat, be called, H.: finis alienae personae ferendae, bearing an assumed character, L.: secundas (partīs), support, i. e. act as a foil, H.— To bring, take, carry, render, lead, conduct: mi auxilium, bring help: alcui subsidium, Cs.: condicionem, proffer, Cs.: matri obviae complexum, L.: fidem operi, procure, V.: mortem illis: ego studio ad rem p. latus sum, S.: numeris fertur (Pindar) solutis, H.: laudibus alquem in caelum, praise: (rem) supra quam fieri possit, magnify: virtutem, ad caelum, S.: in maius incertas res, L.— To prompt, impel, urge, carry away: crudelitate et scelere ferri, be carried away: furiatā mente ferebar, V.: quo animus fert, inclination leads, S.: si maxime animus ferat, S.: fert animus dicere, impels, O.— To carry off, take away, remove: Omnia fert aetas, V.—With se, to carry, conduct: Quem sese ore ferens! boasting, V.: ingentem sese clamore, paraded, V.— To bear, bring forth, produce: haec aetas oratorem tulit: tulit Camillum paupertas, H.— To bear away, win, carry off, get, obtain, receive: omnium iudicio primas: ex Etruscā civitate victoriam, L.: laudem inter suos, Cs.: centuriam, tribūs, get the votes: Omne tulit punctum, H.: repulsam a populo, experience: Haud inpune feres, escape, O.— To bear, support, meet, experience, take, put up with, suffer, tolerate, endure: alcius desiderium: voltum atque aciem oculorum, Cs.: multa tulit fecitque puer, H.: iniurias civium, N.: quem ferret, si parentem non ferret suom? brook, T.: tui te diutius non ferent: dolores fortiter: iniurias tacite: rem aegerrume, S.: tacite eius verecundiam non tulit senatus, quin, etc., i. e. did not let it pass, without, etc., L.: servo nubere nympha tuli, O.: moleste tulisti, a me aliquid factum esse, etc.: gravissime ferre se dixit me defendere, etc.: non ferrem moleste, si ita accidisset: casum per lamenta, Ta.: de Lentulo sic fero, ut debeo: moleste, quod ego nihil facerem, etc.: cum mulier fleret, homo ferre non potuit: iratus atque aegre ferens, T.: patior et ferendum puto: non tulit Alcides animis, control himself, V.—Of feeling or passion, to bear, experience, disclose, show, exhibit: dolorem paulo apertius: id obscure: haud clam tulit iram, L.—In the phrase, Prae se ferre, to manifest, profess, show, display, declare: cuius rei facultatem secutum me esse, prae me fero: noli, quaero, prae te ferre, vos esse, etc.: speciem doloris voltu prae se tulit, Ta.—Of speech, to report, relate, make known, assert, celebrate, say, tell: haec omnibus ferebat sermonibus, Cs.: pugnam laudibus, L.: quod fers, cedo, say, T.: quae nunc Samothracia fertur, is called, V.: si ipse... acturum se id per populum aperte ferret, L.: homo ut ferebant, acerrimus, as they said: si, ut fertur, etc., as is reported: non sat idoneus Pugnae ferebaris, were accounted, H.: utcumque ferent ea facta minores, will regard, V.: hunc inventorem artium ferunt, they call, Cs.: multa eius responsa acute ferebantur, were current: quem ex Hyperboreis Delphos ferunt advenisse: qui in contione dixisse fertur.—Of votes, to cast, give in, record, usu. with suffragium or sententiam: de me suffragium: sententiam per tabellam (of judges): aliis audientibus iudicibus, aliis sententiam ferentibus, i. e. passing judgment, Cs.: in senatu de bello sententiam.—Of a law or resolution, to bring forward, move, propose, promote: legem: lege latā: nihil erat latum de me: de interitu meo quaestionem: rogationes ad populum, Cs.: te ad populum tulisse, ut, etc., proposed a bill: de isto foedere ad populum: cum, ut absentis ratio haberetur, ferebamus.— Impers: lato ad populum, ut, etc., L.— With iudicem, to offer, propose as judge: quem ego si ferrem iudicem, etc.: iudicem illi, propose a judge to, i. e. go to law with, L.—In book-keeping, to enter, set down, note: minus quam Verres illi expensum tulerit, etc., i. e. set down as paid.—To require, demand, render necessary, allow, permit, suffer: dum aetatis tempus tulit, T.: si tempus ferret: incepi dum res tetulit, nunc non fert, T.: graviora verba, quam natura fert: sicut hominum religiones ferunt: ut aetas illa fert, as is usual at that time of life: si ita commodum vestrum fert: si vestra voluntas feret, if such be your pleasure: uti fors tulit, S.: natura fert, ut, etc.
    * * *
    ferre, tuli, latus V
    bring, bear; tell speak of; consider; carry off, win, receive, produce; get

    Latin-English dictionary > ferō

  • 9 lībō

        lībō āvī, ātus, āre    [LIQV-], to take out as a sample, take a little of: quodcunque cibi digitis, O.— To take a taste of, taste, sip: iecur, L.: flumina summa, V.: vernas Pasco <*>ibatis dapibus, i. e. remnants, H.— To pour out, offer as a libation, spill, sprinkle, make a drink-offering: in mensam laticum honorem, V.: mero libans carchesia Baccho, of pure wine, V.: Oceano libemus, V.: Hoc auro (i. e. hac paterā aureā), V.: libato (i. e. postquam libatum est), V.— To besprinkle: pateris altaria, V.— To offer, dedicate, consecrate (esp. of first-fruits): certasque fruges: diis-dapes, L.: tristia dona cineri, V.: Celso lacrimas adempto, O.— To touch lightly, graze: summam celeri pede harenam, O.: oscula natae, kissed lightly, V.— To impair: virīs, L.: virginitatem, O.—Fig., to take out, cull, extract, gather, compile, collect: ex variis ingeniis excellentissima quaeque: neque ea, ut sua, possedisse, sed ut aliena libasse.
    * * *
    I
    libare, libavi, libatus V
    nibble, sip; pour in offering/a libation; impair; graze, touch, skim (over)
    II
    Libo; (Roman cognomen)

    Latin-English dictionary > lībō

  • 10 obiciō

        obiciō (not obiiciō), iēcī, iectus, ere    [ob+ iacio], to throw before, throw to, cast, offer, present, expose: corpus feris: alcui offam, V.: legatum hominibus feris, Cs.: si tale visum obiectum est a deo dormienti, presented: huic (sicae) obici pro me, be exposed.—To throw before, use as a defence, cast in the way, set against, oppose: Alpium vallum contra ascensum Gallorum: erat obiectus portus ericius, Cs.: se ei, N.: maximo aggere obiecto: cum in obiecto (tela) scuto haesissent, L.: sese ad currum, flung himself before the chariot, V.—Fig., to throw before, put before, present, offer, give up, expose: Unum ex iudicibus selectis, hold up as an example, H.: debilitati obiectā specie voluptatis: delenimentum animis agri divisionem obici, L.: Noctem peccatis, H.: nubem oculis, O.: consulem morti, abandon: obicitur (consulatus) ad periculum: me in tot dimicationes.—To bring upon, inspire, inflict, visit (cf. inicio): nos quibus est obiectus labos, T.: qui sibi eam mentem obiecissent, ut, etc., suggested, L.: furorem Roscio: canibus rabiem, V.— Pass, to be occasioned, befall, happen, occur: mihi mali obici Tantum, T.: tantis difficultatibus obiectis, Cs.: obicitur animo metus. —To throw out against, object, taunt, reproach, upbraid with: ei probris obiectis: exercitu Caesaris luxuriem, Cs.: id adversario, to make such an attack on: Parcius ista viris obicienda memento, V.: obiecit ut probrum Nobiliori, quod is in provinciam poëtas duxisset: de Cispio mihi igitur obicies?: quod obiectum est de pudicitiā.
    * * *
    obicere, objeci, objectus V TRANS
    throw before/to, cast; object, oppose; upbraid; throw in one's teeth; present

    Latin-English dictionary > obiciō

  • 11 ostentō

        ostentō āvī, ātus, āre, freq.    [ostendo], to present to view, show, exhibit: cicatricīs suas, T.: iugula sua pro meo capite Clodio, offer: campos nitentīs, V.: passum capillum, Cs.—To show off, exhibit, display, parade, make a display of, boast, vaunt: virtutem, S.: inani simulatione sese, Cs.: quid me ostentem?: eum ipsum aliis, S.: se in aliis rebus, exhibit themselves.—To hold up (as an example): Tydiden nobis, O.—To hold out, offer, proffer, promise: (largitio) verbis ostentari potest: praemia, S.—To hold out, threaten, menace: caedem, servitutem: minas, L.—To show, signify, disclose: tibi me istis esse familiarem.
    * * *
    ostentare, ostentavi, ostentatus V
    show, display; point out, declare; disclose, hold out (prospect)

    Latin-English dictionary > ostentō

  • 12 pōnō

        pōnō posuī (posīvērunt, C.), positus, ere    [for * posino; old praep. port- (pro) + sino], to put down, set down, put, place, set, fix, lay, deposit: tabulas in aerario, Cs.: castra iniquo loco, pitch, Cs.: tabulas in publico, deposit: collum in Pulvere, H.: in possessionem libertatis pedem ponimus: in Prytaneum vasa aurea, L.: omnia pone feros in ignes, O.: ubi pedem poneret habere, might set his foot: posito genu, kneeling, O.: num genu posuit? Cu.: ova, O.: fetum, give birth to, Ph.—Of troops and guards, to place, post, set, station, fix: praesidium ibi, Cs.: insidias contra Pompei dignitatem: Dumnorigi custodes, ut, etc., Cs.— To set up, erect, build: opus, O.: urbem, V.: castella, Ta.: aras, V.: tropaeum, N.— To form, fashion, mould, depict: duo pocula fecit... Orphaeque in medio posuit, V.: nunc hominem nunc deum, H.—Of plants, to set, set out, plant: ordine vites, V.: nefasto (arborem) die, H.—Of wagers or prizes, to offer, propose, promise, lay, stake, wager: pocula fagina, V.: praemium proposuerunt, si quis nomen detulisset, L.— To put out at interest, loan, invest: pecuniam in praedio: dives positis in faenore nummis, H.— To serve, serve up, set forth: posito pavone, H.: positi Bacchi cornua, O.: Da Trebio, pone ad Trebium, Iu.— To lay aside, take off, put down, lay down: veste positā: velamina de corpore, O.: librum: arma, i. e. surrender, Cs.: Nepesinis inde edictum ut arma ponant, L.: positis armis, L.— To lay out, arrange for burial: toro Mortua componar, O.: positum adfati corpus, V.— To lay in the grave, bury, inter: te... patriā decedens ponere terrā, V.: quā positis iusta feruntur avis, O.— To arrange, deck, set in order: suas in statione comas, O.— To subdue, calm, allay, quiet: quo non arbiter Hadriae Maior, tollere seu ponere volt freta, H.—Of winds, to fall, abate: Cum venti posuere, V.—Of an anchor, to cast, fix: ancoris positis, L.—Fig., to set, place, put, lay, bring: pone ante oculos laetitiam senatūs: se in gratiā reconciliatae pacis, L.: in laude positus: illa in conspectu animi: cum in mentem venit, ponor ad scribendum, my name is added to the record.—To put, place, cause to rest: credibile non est, quantum ego in prudentiā tuā ponam, count upon: spem salutis in virtute, Cs.: in te positum est, ut, etc., rests with you.—To lay out, spend, employ, occupy, consume: tempus in cogitatione: diem totum in considerandā causā: totos nos in rebus perspiciendis: itinera ita facit, ut multos dies in oppidum ponat.— To put, place, count, reckon, consider, regard: mortem in malis: inter quos me ipse dubiā in re poni malim, L.: Hoc metuere, alterum in metu non ponere, regard with fear, Poët. ap. C.: ut in dubio poneret, utrum, etc., regarded as doubtful, L.: haec in magno discrimine, attach great importance to, L.: in vitiis poni, be regarded as a fault, N.— To appoint, ordain, make: leges: sunt enim rebus novis nova ponenda nomina, to be applied: Laurentisque ab eā (lauro) nomen colonis, V.: tibi nomen Insano, H.—Of vows or votive offerings, to make, render, pay, consecrate: Veneris (tabellas) in aede, O.: hic funalia, H.: ex praedā tripodem aureum Delphis, N.— To lay down as true, state, posit, fix, assume, assert, maintain, allege: ut paulo ante posui, si, etc.: Verum pono, esse victum eum; at, etc., T.: positum sit igitur in primis, etc.: hoc posito, esse quandam, etc., agreed: id pro certo, L.: rem ipsam.— To cite, set forth, refer to: eorum exempla.— To set forth, represent, describe: Tigellinum, Iu.— To propose, offer, fix upon, set forth: mihi nunc vos quaestiunculam ponitis?: ponere iubebam, de quo quis audire vellet: doctorum consuetudo ut iis ponatur, de quo disputent.— To put away, leave off, dismiss, forego, lay down, surrender: vitia: curas, L.: moras, H.: corda ferocia, V.: ponendus est ille ambitus (verborum), non abiciendus, i. e. to be closed without abruptness.
    * * *
    I
    ponere, posivi, - V
    put, place, set; station; (archaic form of perf. of pono)
    II
    ponere, posui, positus V
    put, place, set; station

    Latin-English dictionary > pōnō

  • 13 oblatio

    offer/offering (of something), tender, presentation; right to offer something

    Latin-English dictionary > oblatio

  • 14 offero

    I
    offerare, offeravi, offeratus V
    offer; present; cause; bestow; (medieval form of offerre)
    II
    offerre, obtuli, oblatus V
    offer; present; cause; bestow

    Latin-English dictionary > offero

  • 15 do

    , dare, dedi, datum
    to give, offer, convey, offer, donate, furnish.

    Latin-English dictionary of medieval > do

  • 16 liceor

    to offer a price, to offer to buy, bid, proffer, tender.

    Latin-English dictionary of medieval > liceor

  • 17 fero

    fĕro, tuli, latum, ferre (ante-class. redupl. form in the tempp. perff.:

    tetuli,

    Plaut. Am. 2, 2, 84; 168; id. Men. 4, 2, 25; 66; id. Rud. prol. 68: tetulisti, Att. and Caecil. ap. Non. 178, 17 sq.:

    tetulit,

    Plaut. Most. 2, 2, 40; id. Men. 2, 3, 30; Ter. And. 5, 1, 13:

    tetulerunt,

    Lucr. 6, § 672:

    tetulissem,

    Ter. And. 4, 5, 13:

    tetulisse,

    Plaut. Rud. 4, 1, 2:

    tetulero,

    id. Cist. 3, 19:

    tetulerit,

    id. Poen. 3, 1, 58; id. Rud. 4, 3, 101), v. a. and n. [a wide-spread root; Sanscr. bhar-, carry, bharas, burden; Gr. pherô; Goth. bar, bairo, bear, produce, whence barn, child; Anglo-Saxon beran, whence Engl. bear, birth; cf. Curt. Gr. Etym. p. 300; Fick, Vergl. Wort. p. 135. The perf. forms, tuli, etc., from the root tul-, tol-; Sanscr. tol-jami, lift, weigh; Gr. tlênai, endure, cf. talas, talanton; Lat. tollo, tolerare, (t)latus, etc. Cf. Goth. thulan, Germ. dulden, Geduld; Anglo-Sax. tholian, suffer. Supine latum, i. e. tlatum; cf. supra; v. Curt. Gr. Etym. p. 220; Corss. Ausspr. 2, 73], to bear, carry, bring. (For syn. cf.: gero, porto, bajulo, veho; effero, infero; tolero, patior, sino, permitto, etc.)
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    ferri proprie dicimus, quae quis suo corpore bajulat, portari ea, quae quis in jumento secum ducit, agi ea, quae animalia sunt,

    Dig. 50, 16, 235: oneris quidvis feret, Ter. Ph. 3, 3, 29:

    quin te in fundo conspicer fodere aut arare aut aliquid ferre,

    id. Heaut. 1, 1, 17:

    numerus eorum, qui arma ferre possent,

    Caes. B. G. 1, 29, 1:

    arma et vallum,

    Hor. Epod. 9, 13:

    sacra Junonis,

    id. S. 1, 3, 11:

    cadaver nudis humeris (heres),

    id. ib. 2, 5, 86:

    argentum ad aliquem,

    Plaut. As. 3, 3, 142; cf.:

    symbolum filio,

    id. Bacch. 2, 3, 30:

    olera et pisciculos minutos ferre obolo in cenam seni,

    Ter. And. 2, 2, 32; cf.:

    vina et unguenta et flores,

    Hor. C. 2, 3, 14:

    discerpta ferentes Memora gruis,

    id. S. 2, 8, 86; cf.:

    talos, nucesque sinu laxo,

    id. ib. 2, 3, 172:

    in Capitolium faces,

    Cic. Lael. 11, 37:

    iste operta lectica latus per oppidum est ut mortuus,

    id. Phil. 2, 41, 106:

    lectica in Capitolium latus est,

    Suet. Claud. 2:

    circa judices latus (puer),

    Quint. 6, 1, 47:

    prae se ferens (in essedo) Darium puerum,

    Suet. Calig. 19.— Poet. with inf.:

    natum ad Stygios iterum fero mergere fontes,

    Stat. Ach. 1, 134.—Prov.:

    ferre aliquem in oculis, or simply oculis,

    i. e. to hold dear, love exceedingly, Cic. Phil. 6, 4, 11; id. Q. Fr. 3, 1, 3, § 9; Q. Cic. Fam. 16, 27, 2.—
    B.
    In partic.
    1.
    With the idea of motion predominating, to set in motion, esp. to move onward quickly or rapidly, to bear, lead, conduct, or drive away; with se or mid. (so esp. freq.), to move or go swiftly, to haste, speed, betake one's self; and of things, to flow, mount, run down.
    (α).
    Act.:

    ubi in rapidas amnis dispeximus undas: Stantis equi corpus transvorsum ferre videtur Vis, et in advorsum flumen contrudere raptim: Et, quocumque oculos trajecimus, omnia ferri Et fluere assimili nobis ratione videntur,

    Lucr. 4, 422 sq.:

    ubi cernimus alta Exhalare vapore altaria, ferreque fumum,

    to send up, id. 3, 432; cf.:

    vis ut vomat ignes, Ad caelumque ferat flammai fulgura rursum,

    id. 1, 725; and:

    caelo supinas si tuleris manus,

    raisest, Hor. C. 3, 23, 1:

    te rursus in bellum resorbens Unda fretis tulit aestuosis,

    id. ib. 2, 7, 16; cf.:

    ire, pedes quocumque ferent,

    id. Epod. 16, 21; and:

    me per Aegaeos tumultus Aura feret,

    id. C. 3, 29, 64:

    signa ferre,

    to put the standards in motion, to break up, Caes. B. G. 1, 39 fin.; 1, 40, 12; Liv. 10, 5, 1 al.:

    pol, si id scissem, numquam huc tetulissem pedem,

    have stirred foot, have come, Ter. And. 4, 5, 13:

    pedem,

    Verg. A. 2, 756; Val. Fl. 7, 112:

    gressum,

    to walk, Lucr. 4, 681; cf.:

    agiles gressus,

    Sil. 3, 180:

    vagos gradus,

    Ov. M. 7, 185:

    vestigia,

    Sil. 9, 101:

    vagos cursus,

    id. 9, 243.— Absol.:

    quo ventus ferebat,

    bore, drove, Caes. B. G. 3, 15, 3:

    interim, si feret flatus, danda sunt vela,

    Quint. 10, 3, 7:

    itinera duo, quae extra murum ad portum ferebant,

    led, Caes. B. C. 1, 27, 4:

    pergit ad speluncam, si forte eo vestigia ferrent,

    Liv. 1, 7, 6.—Prov.:

    in silvam ligna ferre,

    to carry coals to Newcastle, Hor. S. 1, 10, 34.—
    (β).
    With se or mid., to move or go swiftly, to hasten, rush:

    cum ipsa paene insula mihi sese obviam ferre vellet,

    to meet, Cic. Planc. 40, 96; cf.:

    non dubitaverim me gravissimis tempestatibus obvium ferre,

    id. Rep. 1, 4:

    hinc ferro accingor rursus... meque extra tecta ferebam,

    Verg. A. 2, 672; 11, 779:

    grassatorum plurimi palam se ferebant,

    Suet. Aug. 32.—Of things as subjects:

    ubi forte ita se tetulerunt semina aquarum,

    i. e. have collected themselves, Lucr. 6, 672.—Mid.:

    ad eum omni celeritate et studio incitatus ferebatur,

    proceeded, Caes. B. C. 3, 78, 2:

    alii aliam in partem perterriti ferebantur,

    betook themselves, fled, id. B. G. 2, 24, 3:

    (fera) supra venabula fertur,

    rushes, springs, Verg. A. 9, 553:

    huc juvenis nota fertur regione viarum,

    proceeds, id. ib. 11, 530:

    densos fertur moribundus in hostes,

    rushes, id. ib. 2, 511:

    quocumque feremur, danda vela sunt,

    Cic. Or. 23, 75; cf.:

    non alto semper feremur,

    Quint. 12, 10, 37:

    ego, utrum Nave ferar magna an parva, ferar unus et idem,

    Hor. Ep. 2, 2, 200:

    non tenui ferar Penna biformis per liquidum aethera Vates,

    fly, id. C. 2, 20, 1.—Of inanimate subjects:

    (corpuscula rerum) ubi tam volucri levitate ferantur,

    move, Lucr. 4, 195; cf.:

    quae cum mobiliter summa levitate feruntur,

    id. 4, 745; cf.:

    tellus neque movetur et infima est, et in eam feruntur omnia nutu suo pondera,

    Cic. Rep. 6, 17 fin.:

    Rhenus longo spatio per fines Nantuatium, etc.... citatus fertur,

    flows, Caes. B. G. 4, 10, 3; cf. Hirt. B. [p. 738] G. 8, 40, 3:

    ut (flamma) ad caelum usque ferretur,

    ascended, arose, Suet. Aug. 94.—

    Rarely ferre = se ferre: quem procul conspiciens ad se ferentem pertimescit,

    Nep. Dat. 4 fin.
    2.
    To carry off, take away by force, as a robber, etc.: to plunder, spoil, ravage:

    alii rapiunt incensa feruntque Pergama,

    Verg. A. 2, 374:

    postquam te (i. e. exstinctum Daphnin) fata tulerunt,

    snatched away, id. E. 5, 34. So esp. in the phrase ferre et agere, of taking booty, plundering, where ferre applies to portable things, and agere to men and cattle; v. ago.—
    3.
    To bear, produce, yield:

    plurima tum tellus etiam majora ferebat, etc.,

    Lucr. 5, 942 sq.; cf.:

    quae autem terra fruges ferre, et, ut mater, cibos suppeditare possit,

    Cic. Leg. 2, 27, 67:

    quem (florem) ferunt terrae solutae,

    Hor. C. 1, 4, 10:

    quibus jugera fruges et Cererem ferunt,

    id. ib. 3, 24, 13:

    angulus iste feret piper et thus,

    id. Ep. 1, 14, 23:

    (olea) fructum ramis pluribus feret,

    Quint. 8, 3, 10.— Absol.:

    ferundo arbor peribit,

    Cato, R. R. 6, 2.—
    4.
    Of a woman or sheanimal, to bear offspring, be pregnant:

    ignorans nurum ventrem ferre,

    Liv. 1, 34, 3;

    of animals: equa ventrem fert duodecim menses, vacca decem, ovis et capra quinque, sus quatuor,

    Varr. R. R. 2, 1, 19; cf.:

    cervi octonis mensibus ferunt partus,

    Plin. 8, 32, 50, § 112:

    nec te conceptam saeva leaena tulit,

    Tib. 3, 4, 90.— Poet.:

    quem tulerat mater claro Phoenissa Laconi,

    i. e. had borne, Sil. 7, 666.—
    5.
    To offer as an oblation:

    liba et Mopsopio dulcia melle feram,

    Tib. 1, 7, 54; so,

    liba,

    id. 1, 10, 23:

    lancesque et liba Baccho,

    Verg. G. 2, 394:

    tura superis, altaribus,

    Ov. M. 11, 577.—
    6.
    To get, receive, acquire, obtain, as gain, a reward, a possession, etc.:

    quod posces, feres,

    Plaut. Merc. 2, 3, 106; cf.: quodvis donum et praemium a me optato;

    id optatum feres,

    Ter. Eun. 5, 8, 27:

    fructus ex sese (i. e. re publica) magna acerbitate permixtos tulissem,

    Cic. Planc. 38, 92:

    partem praedae,

    id. Rosc. Am. 37, 107:

    ille crucem pretium sceleris tulit, hic diadema,

    Juv. 13, 105:

    coram rege sua de paupertate tacentes Plus poscente ferent,

    Hor. Ep. 1, 17, 44.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to bear, carry, bring:

    satis haec tellus morbi caelumque mali fert,

    bears, contains, Lucr. 6, 663;

    veterrima quaeque, ut ea vina, quae vetustatem ferunt, esse debent suavissima,

    which carry age, are old, Cic. Lael. 19, 67:

    scripta vetustatem si modo nostra ferent,

    will have, will attain to, Ov. Tr. 5, 9, 8:

    nomen alicujus,

    to bear, have, Cic. Off. 3, 18, 74; cf.:

    insani sapiens nomen ferat, aequus iniqui,

    Hor. Ep. 1, 6, 15:

    nomen,

    Suet. Aug. 101; id. Calig. 47:

    cognomen,

    id. Aug. 43; id. Galb. 3; cf.:

    ille finis Appio alienae personae ferendae fuit,

    of bearing an assumed character, Liv. 3, 36, 1:

    Archimimus personam ejus ferens,

    personating, Suet. Vesp. 19; cf.

    also: (Garyophyllon) fert et in spinis piperis similitudinem,

    Plin. 12, 7, 15, § 30: fer mi auxilium, bring assistance, aid, help, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 29 (Trag. v. 50 ed. Vahl.); cf.:

    alicui opem auxiliumque ferre,

    Cic. Verr. 2, 2, 3, § 9:

    auxilium alicui,

    Plaut. Stich. 2, 2, 5; Ter. And. 1, 1, 115; Cic. Cat. 2, 9, 19; Caes. B. G. 1, 13, 5; 4, 12, 5; Hor. Epod. 1, 21 et saep.: opem, Enn. ap. Cic. Div. 1, 31, 66 (Trag. v. 86 ed. Vahl.):

    opem alicui,

    Plaut. Bacch. 4, 3, 23; Ter. And. 3, 1, 15; id. Ad. 3, 4, 41; Cic. Rab. Perd. 1, 3 (with succurrere saluti); id. Fin. 2, 35, 118 (with salutem); id. Fam. 5, 4, 2:

    subsidium alicui,

    Caes. B. G. 2, 26, 2:

    condicionem,

    to proffer, id. ib. 4, 11, 3; cf. Cic. Rosc. Am. 11, 30:

    Coriolanus ab sede sua cum ferret matri obviae complexum,

    offered, Liv. 2, 40, 5:

    si qua fidem tanto est operi latura vetustas,

    will bring, procure, Verg. A. 10, 792:

    ea vox audita laborum Prima tulit finem,

    id. ib. 7, 118: suspicionem falsam, to entertain suspicion, Enn. ap. Non. 511, 5 (Trag. v. 348 ed. Vahl.).—
    B.
    In partic.
    1.
    (Acc. to I. B. 1.) To move, to bring, lead, conduct, drive, raise:

    quem tulit ad scenam ventoso gloria curru,

    Hor. Ep. 2, 1, 177; so,

    animi quaedam ingenita natura... recta nos ad ea, quae conveniunt causae, ferant,

    Quint. 5, 10, 123; cf. absol.:

    nisi illud, quod eo, quo intendas, ferat deducatque, cognoris,

    Cic. de Or. 1, 30, 135:

    exstincti ad caelum gloria fertur,

    Lucr. 6, 8; cf.:

    laudibus aliquem in caelum ferre,

    to extol, praise, Cic. Fam. 10, 26, 2; cf. id. Rep. 1, 43; Quint. 10, 1, 99; Suet. Otho, 12; id. Vesp. 6:

    eam pugnam miris laudibus,

    Liv. 7, 10, 14; cf.:

    saepe rem dicendo subiciet oculis: saepe supra feret quam fieri possit,

    wilt exalt, magnify, Cic. Or. 40, 139:

    ferte sermonibus et multiplicate fama bella,

    Liv. 4, 5, 6:

    ferre in majus vero incertas res fama solet,

    id. 21, 32, 7:

    crudelitate et scelere ferri,

    to be impelled, carried away, Cic. Clu. 70, 199:

    praeceps amentia ferebare,

    id. Verr. 2, 5, 46, § 121; cf.:

    ferri avaritia,

    id. Quint. 11, 38:

    orator suo jam impetu fertur,

    Quint. 12 praef. §

    3: eloquentia, quae cursu magno sonituque ferretur,

    Cic. Or. 28, 97; cf.:

    (eloquentia) feratur non semitis sed campis,

    Quint. 5, 14, 31:

    oratio, quae ferri debet ac fluere,

    id. 9, 4, 112; cf.:

    quae (historia) currere debet ac ferri,

    id. 9, 4, 18; so often: animus fert (aliquem aliquo), the mind moves one to any thing:

    quo cujusque animus fert, eo discedunt,

    Sall. J. 54, 4; cf.:

    milites procurrentes consistentesque, quo loco ipsorum tulisset animus,

    Liv. 25, 21, 5; and:

    qua quemque animus fert, effugite superbiam regiam,

    id. 40, 4, 14:

    si maxime animus ferat,

    Sall. C. 58, 6; cf. Ov. M. 1, 775.—With an object-clause, the mind moves one to do any thing, Ov. M. 1, 1; Luc. 1, 67; Suet. Otho, 6; cf.

    also: mens tulit nos ferro exscindere Thebas,

    Stat. Th. 4, 753.—
    2.
    (Acc. to I. B. 2.) To carry off, take away:

    omnia fert aetas, animum quoque,

    Verg. E. 9, 51:

    postquam te fata tulerunt,

    id. ib. 5, 34:

    invida Domitium fata tulere sibi,

    Anthol. Lat. 4, 123, 8;

    like efferre,

    to carry forth to burial, Ov. Tr. 1, 3, 89.—
    3.
    (Acc. to I. B. 3.) To bear, bring forth, produce:

    haec aetas prima Athenis oratorem prope perfectum tulit,

    Cic. Brut. 12, 45:

    aetas parentum, pejor avis, tulit Nos nequiores,

    Hor. C. 3, 6, 46:

    Curium tulit et Camillum Saeva paupertas,

    id. ib. 1, 12, 42.—
    4.
    (Acc. to I. B. 6.) To bear away, to get, obtain, receive:

    Cotta et Sulpicius omnium judicio facile primas tulerunt,

    Cic. Brut. 49, 183:

    palmam,

    to carry off, win, id. Att. 4, 15, 6:

    victoriam ex inermi,

    to gain, Liv. 39, 51, 10; 2, 50, 2; 8, 8, 18:

    gratiam et gloriam annonae levatae,

    id. 4, 12, 8:

    maximam laudem inter suos,

    Caes. B. G. 6, 21, 4:

    centuriam, tribus,

    i. e. to get their votes, Cic. Planc. 20, 49; 22, 53; id. Phil. 2, 2, 4:

    suffragia,

    Suet. Caes. 13 (diff. from 8. a.):

    responsum ab aliquo,

    to receive, Cic. Cat. 1, 8, 19; Caes. B. G. 6, 4 fin.:

    repulsam a populo,

    Cic. Tusc. 5, 19, 54:

    repulsam,

    id. de Or. 2, 69 fin.; id. Phil. 11, 8, 19; id. Att. 5, 19 al.: calumniam, i. e. to be convicted of a false accusation, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 1:

    ita ut filius partem dimidiam hereditatis ferat,

    Gai. Inst. 3, 8:

    singulas portiones,

    id. ib. 3, 16; 61.—
    5.
    To bear, support any thing unpleasant; or pregn., to suffer, tolerate, endure.
    a.
    To bear in any manner.
    (α).
    With acc.: servi injurias nimias aegre ferunt, Cato ap. Gell. 10, 3, 17:

    (onus senectutis) modice ac sapienter sicut omnia ferre,

    Cic. de Sen. 1, 2:

    aegre ferre repulsam consulatus,

    id. Tusc. 4, 17, 40:

    hoc moderatiore animo ferre,

    id. Fam. 6, 1, 6:

    aliquid toleranter,

    id. ib. 4, 6, 2:

    clementer,

    id. Att. 6, 1, 3:

    quod eo magis ferre animo aequo videmur, quia, etc.,

    id. Verr. 2, 5, 48, § 126:

    ut tu fortunam, sic nos te, Celse, feremus,

    Hor. Ep. 1, 8, 17.—
    (β).
    With an object-clause:

    ut si quis aegre ferat, se pauperem esse,

    take it ill, Cic. Tusc. 4, 27, 59:

    hoc ereptum esse, graviter et acerbe ferre,

    id. Verr. 2, 1, 58, § 152:

    quomodo ferant veterani, exercitum Brutum habere,

    id. Phil. 10, 7, 15.—
    (γ).
    With de:

    de Lentulo scilicet sic fero, ut debeo,

    Cic. Att. 4, 6, 1:

    quomodo Caesar ferret de auctoritate perscripta,

    id. ib. 5, 2, 3:

    numquid moleste fers de illo, qui? etc.,

    id. ib. 6, 8, 3.—
    (δ).
    Absol.:

    sin aliter acciderit, humaniter feremus,

    Cic. Att. 1, 2, 1:

    si mihi imposuisset aliquid, animo iniquo tulissem,

    id. ib. 15, 26, 4.—
    b. (α).
    With acc.: quis hanc contumeliam, quis hoc imperium, quis hanc servitutem ferre potest? Cato ap. Gell. 10, 3, 17:

    qui potentissimorum hominum contumaciam numquam tulerim, ferrem hujus asseclae?

    Cic. Att. 6, 3, 6:

    cujus desiderium civitas ferre diutius non potest,

    id. Phil. 10, 10, 21:

    cogitandi non ferebat laborem,

    id. Brut. 77, 268:

    unum impetum nostrorum,

    Caes. B. G. 3, 19, 3:

    vultum atque aciem oculorum,

    id. ib. 1, 39, 1:

    cohortatio gravior quam aures Sulpicii ferre didicissent,

    to hear unmoved, Cic. Phil. 9, 4, 9:

    vultum,

    Hor. S. 1, 6, 121:

    multa tulit fecitque puer, sudavit et alsit,

    id. A. P. 413:

    spectatoris fastidia,

    id. Ep. 2, 1, 215:

    fuisse (Epaminondam) patientem suorumque injurias ferentem civium,

    Nep. Epam. 7.—Of personal objects:

    quem ferret, si parentem non ferret suum?

    brook, Ter. Heaut. 1, 2, 28:

    optimates quis ferat, qui, etc.,

    Cic. Rep. 1, 33:

    vereor, ut jam nos ferat quisquam,

    Quint. 8, 3, 25:

    an laturi sint Romani talem regem,

    id. 7, 1, 24:

    quis enim ferat puerum aut adolescentulum, si, etc.,

    id. 8, 5, 8.—
    (β).
    With an object-clause:

    ferunt aures hominum, illa... laudari,

    Cic. de Or. 2, 84, 344:

    non feret assiduas potiori te dare noctes,

    Hor. Epod. 15, 13; Ov. M. 2, 628:

    illa quidem in hoc opere praecipi quis ferat?

    Quint. 11, 3, 27; 11, 1, 69:

    servo nubere nympha tuli,

    Ov. H. 5, 12; cf.:

    alios vinci potuisse ferendum est,

    id. M. 12, 555. —
    (γ).
    With quod:

    quod rapta, feremus, dummodo reddat eam,

    Ov. M. 5, 520:

    illud non ferendum, quod, etc.,

    Quint. 11, 3, 131. —
    6.
    With the access, notion of publicity, to make public, to disclose, show, exhibit:

    eum ipsum dolorem hic tulit paulo apertius,

    Cic. Planc. 14, 34; cf.:

    laetitiam apertissime tulimus omnes,

    id. Att. 14, 13, 2:

    neque id obscure ferebat nec dissimulare ullo modo poterat,

    id. Clu. 19, 54:

    haud clam tulit iram adversus praetorem,

    Liv. 31, 47, 4; cf.:

    tacite ejus verecundiam non tulit senatus, quin, etc.,

    id. 5, 28, 1.—
    b.
    Prae se ferre, to show, manifest, to let be seen, to declare:

    cujus rei tantae facultatem consecutum esse me, non profiteor: secutum me esse, prae me fero,

    Cic. N. D. 1, 5, 12:

    noli, quaeso, prae te ferre, vos plane expertes esse doctrinae,

    id. ib. 2, 18, 47:

    non mediocres terrores... prae se fert et ostentat,

    id. Att. 2, 23, 3:

    hanc virtutem prae se ferunt,

    Quint. 2, 13, 11:

    liberalium disciplinarum prae se scientiam tulit,

    id. 12, 11, 21:

    magnum animum (verba),

    id. 11, 1, 37.—Of inanim. and abstr. subjects:

    (comae) turbatae prae se ferre aliquid affectus videntur,

    Quint. 11, 3, 148:

    oratio prae se fert felicissimam facilitatem,

    id. 10, 1, 11.—
    7.
    Of speech, to report, relate, make known, assert, celebrate:

    haec omnibus ferebat sermonibus,

    Caes. B. C. 2, 17, 2:

    alii alia sermonibus ferebant Romanos facturos,

    Liv. 33, 32, 3:

    ferte sermonibus et multiplicate fama bella,

    id. 4, 5, 6:

    patres ita fama ferebant, quod, etc.,

    id. 23, 31, 13; cf. with acc.:

    hascine propter res maledicas famas ferunt,

    Plaut. Trin. 1, 2, 149:

    famam,

    id. Pers. 3, 1, 23:

    fama eadem tulit,

    Tac. A. 1, 5; cf. id. ib. 15, 60:

    nec aliud per illos dies populus credulitate, prudentes diversa fama, tulere,

    talk about, id. ib. 16, 2:

    inimici famam non ita, ut nata est, ferunt,

    Plaut. Pers. 3, 1, 23:

    quod fers, cedo,

    tell, say, Ter. Ph. 5, 6, 17:

    nostra (laus) semper feretur et praedicabitur, etc.,

    Cic. Arch. 9, 21.—With an object-clause:

    cum ipse... acturum se id per populum aperte ferret,

    Liv. 28, 40, 2; id. ib. §

    1: saepe homines morbos magis esse timendos ferunt quam Tartara leti,

    Lucr. 3, 42:

    Prognen ita velle ferebat,

    Ov. M. 6, 470; 14, 527:

    ipsi territos se ferebant,

    Tac. H. 4, 78; id. A. 4, 58; 6, 26 (32); cf.:

    mihi fama tulit fessum te caede procubuisse, etc.,

    Verg. A. 6, 503:

    commentarii ad senatum missi ferebant, Macronem praesedisse, etc.,

    Tac. A. 6, 47 (53).—
    b.
    Ferunt, fertur, feruntur, etc., they relate, tell, say; it is said, it appears, etc.—With inf.:

    quin etiam Xenocratem ferunt, cum quaereretur ex eo, etc... respondisse, etc.,

    Cic. Rep. 1, 2:

    fuisse quendam ferunt Demaratum, etc.,

    id. ib. 2, 19:

    quem ex Hyperboreis Delphos ferunt advenisse,

    id. N. D. 3, 23, 57; Hor. C. 3, 17, 2:

    homo omnium in dicendo, ut ferebant, accrrimus et copiosissimus,

    Cic. de Or. 1, 11, 45:

    Ceres fertur fruges... mortalibus instituisse,

    Lucr. 5, 14:

    in Syria quoque fertur item locus esse, etc.,

    id. 6, 755:

    is Amulium regem interemisse fertur,

    Cic. Rep. 2, 3:

    qui in contione dixisse fertur,

    id. ib. 2, 10 fin.:

    quam (urbem) Juno fertur terris omnibus unam coluisse,

    Verg. A. 1, 15:

    non sat idoneus Pugnae ferebaris,

    you were accounted, held, Hor. C. 2, 19, 27:

    si ornate locutus est, sicut fertur et mihi videtur,

    Cic. de Or. 1, 11, 49; cf.: cum quaestor ex Macedonia venissem Athenas florente [p. 739] Academia, ut temporibus illis ferebatur, id. ib. § 45.—
    c.
    To give out, to pass off a person or thing by any name or for any thing; and, in the pass., to pass for any thing, to pass current:

    hunc (Mercurium) omnium inventorem artium ferunt,

    Caes. B. G. 6, 17, 1:

    ut Servium conditorem posteri fama ferrent,

    Liv. 1, 42, 4:

    qui se Philippum regiaeque stirpis ferebat, cum esset ultimae,

    set himself up for, boast, Vell. 1, 11, 1:

    avum M. Antonium, avunculum Augustum ferens,

    boasting of, Tac. A. 2, 43; cf.:

    qui ingenuum se et Lachetem mutato nomine coeperat ferre,

    Suet. Vesp. 23:

    ante Periclem, cujus scripta quaedam feruntur,

    Cic. Brut. 7, 27 (quoted paraphrastically, Quint. 3, 1, 12): sub nomine meo libri ferebantur artis rhetoricae, Quint. prooem. 7; cf.:

    cetera, quae sub nomine meo feruntur,

    id. 7, 2, 24; Suet. Caes. 55; id. Aug. 31; id. Caes. 20:

    multa ejus (Catonis) vel provisa prudenter vel acta constanter vel responsa acute ferebantur,

    Cic. Lael. 2, 6:

    qua ex re in pueritia nobilis inter aequales ferebatur,

    Nep. Att. 1, 3.—
    8.
    Polit. and jurid. t. t.
    a.
    Suffragium or sententiam, to give in one's vote, to vote, Varr. R. R. 3, 2, 1; cf.:

    ferunt suffragia,

    Cic. Rep. 1, 31; id. Fam. 11, 27, 7:

    de quo foedere populus Romanus sententiam non tulit,

    id. Balb. 15, 34; cf.:

    de quo vos (judices) sententiam per tabellam feretis,

    id. Verr. 2, 4, 47, § 104;

    so of the voting of judges,

    id. Clu. 26, 72;

    of senators: parcite, ut sit qui in senatu de bello et pace sententiam ferat,

    id. Verr. 2, 2, 31, § 76; cf. id. Fam. 11, 21, 2.—
    b.
    Legem (privilegium, rogationem) ad populum, or absol., to bring forward or move a proposition, to propose a law, etc.:

    perniciose Philippus in tribunatu, cum legem agrariam ferret, etc.,

    Cic. Off. 2, 21, 73; cf. id. Sull. 23, 65:

    quae lex paucis his annis lata esset,

    id. Corn. 1, 3 (vol. xi. p. 10 B. and K.):

    familiarissimus tuus de te privilegium tulit, ut, etc.,

    id. Par. 4, 32:

    Sullam illam rogationem de se nolle ferri (shortly before: Lex ferri coepta),

    id. Sull. 23, 65:

    rogationem de aliquo, contra or in aliquem, ad populum, ad plebem,

    id. Balb. 14, 33; id. Clu. 51, 140; id. Brut. 23, 89; Caes. B. C. 3, 1, 4; Liv. 33, 25, 7:

    nescis, te ipsum ad populum tulisse, ut, etc.,

    proposed a bill, Cic. Phil. 2, 43, 100:

    ut P. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem, vellentne, etc.,

    id. Fin. 2, 16, 54; cf. Liv. 33, 25, 6:

    quod Sulla ipse ita tulit de civitate, ut, etc.,

    Cic. Caecin. 35, 102:

    nihil de judicio ferebat,

    id. Sull. 22, 63:

    cum, ut absentis ratio haberetur, ferebamus,

    id. Att. 7, 6, 2.— Impers.:

    lato ut solet ad populum, ut equum escendere liceret,

    Liv. 23, 14, 2. —
    c.
    Judicem, said of the plaintiff, to offer or propose to the defendant as judge:

    quem ego si ferrem judicem, refugere non deberet,

    Cic. Rosc. Com. 15, 45; id. de Or. 2, 70, 285.—Hence, judicem alicui, in gen., to propose a judge to, i. e. to bring a suit against, to sue a person:

    se iterum ac saepius judicem illi ferre,

    Liv. 3, 57, 5; 3, 24, 5; 8, 33, 8.—
    9.
    Mercant. t. t., to enter, to set or note down a sum in a book:

    quod minus Dolabella Verri acceptum rettulit, quam Verres illi expensum tulerit, etc.,

    i. e. has set down as paid, has paid, Cic. Verr. 2, 1, 39, § 100 sq., v. expendo.—
    10.
    Absol., of abstr. subjects, to require, demand, render necessary; to allow, permit, suffer:

    ita sui periculi rationes ferre ac postulare,

    Cic. Verr. 2, 5, 40, § 105; cf.:

    gravioribus verbis uti, quam natura fert,

    id. Quint. 18, 57: quid ferat Fors, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. 203 ed. Vahl.):

    quamdiu voluntas Apronii tulit,

    Cic. Verr. 2, 3, 23, § 57:

    ut aetas illa fert,

    as is usual at that time of life, id. Clu. 60, 168:

    ad me, ut tempora nostra, non ut amor tuus fert, vere perscribe,

    id. Q. Fr. 1, 4, 5:

    quod ita existimabam tempora rei publicae ferre,

    id. Pis. 2, 5:

    si ita commodum vestrum fert,

    id. Agr. 2, 28, 77:

    prout Thermitani hominis facultates ferebant,

    id. Verr. 2, 2, 34, § 83:

    si vestra voluntas feret,

    if such be your pleasure, id. de Imp. Pomp. 24, 70:

    ut opinio et spes et conjectura nostra fert,

    according to our opinion, hope, and belief, id. Att. 2, 25, 2:

    ut mea fert opinio,

    according to my opinion, id. Clu. 16, 46: si occasio tulerit, if occasion require, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6:

    dum tempus ad eam rem tulit, sivi, animum ut expleret suum,

    Ter. And. 1, 2, 17: in hac ratione quid res, quid causa, quid tempus ferat, tu perspicies, Cic. Fam. 1, 7, 6:

    natura fert, ut extrema ex altera parte graviter, ex altera autem acute sonent,

    id. Rep. 6, 18.— Impers.:

    sociam se cujuscumque fortunae, et, si ita ferret, comitem exitii promittebat (sc. res or fortuna),

    Tac. A. 3, 15; so,

    si ita ferret,

    id. H. 2, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > fero

  • 18 Libo

    1.
    lībo, āvi, ātum, 1, v. a. [root lib-, leibô, loibê; cf. Līber, delibutus, etc.], to take a little from any thing.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    libare gramina dentibus,

    to crop, Calp. Ecl. 5, 51.—
    B.
    In partic.
    1.
    To take a taste of a thing, to taste:

    jecur,

    Liv. 25, 16:

    pocula Bacchi,

    Verg. A. 3, 354:

    flumina libant Summa leves,

    to sip, id. G. 4, 54.—
    b.
    Poet., to touch a thing:

    cibos digitis,

    Ov. A. A. 1, 577:

    summam celeri pede libat harenam,

    id. M. 10, 653:

    cellulae limen,

    Petr. 136:

    oscula alicujus,

    to kiss, Verg. A. 1, 256.—
    2.
    To pour out in honor of a deity, to make a libation of any thing:

    duo rite mero libans carchesia Baccho,

    Verg. A. 5, 77:

    carchesia patri,

    Val. Fl. 5, 274:

    Oceano libemus,

    Verg. G. 4, 381:

    in mensam laticum libavit honorem,

    id. A. 1, 740:

    pateris altaria libant,

    sprinkle, id. ib. 12, 174:

    sepulcrum mei Tlepolemi tuo luminum cruore libabo,

    App. M. 8, p. 206 fin.
    b.
    To pour out or forth:

    rorem in tempora nati,

    Val. Fl. 4, 15.—
    3.
    To pour out as an offering, to offer, dedicate, consecrate:

    certasque fruges certasque bacas sacerdotes publice libanto,

    Cic. Leg. 2, 8, 19:

    diis dapes,

    Liv. 39, 43:

    uvam,

    Tib. 1, 11, 21:

    frugem Cereri,

    Ov. M. 8, 274:

    noluit bibere, sed libavit eam (aquam) Domino,

    Vulg. 2 Reg. 23, 16. — Absol., to offer libations:

    libant diis alienis,

    Vulg. Jer. 7, 18:

    Domino,

    id. 2 Reg. 23, 16:

    cum solemni die Jovi libaretur,

    Gell. 12, 8, 2.—So poet.:

    carmen aris,

    Prop. 4 (5), 6, 8:

    Celso lacrimas libamus adempto,

    Ov. P. 1, 9, 41.—
    4.
    To lessen, diminish, impair by taking away:

    ergo terra tibi libatur et aucta recrescit,

    Lucr. 5, 260; id. 5, 568:

    virginitatem,

    Ov. H. 2, 115:

    vires,

    Liv. 21, 29.—
    II.
    Trop., to take out, cull, extract from any thing (rare but class.):

    ex variis ingeniis excellentissima quaeque libavimus,

    Cic. Inv. 2, 2, 4; cf. id. Tusc. 5, 29, 82:

    qui tuo nomini velis ex aliorum laboribus libare laudem,

    Auct. Her. 4, 3, 5:

    libandus est etiam ex omni genere urbanitatis facetiarum quidem lepos,

    Cic. de Or. 1, 34, 159:

    a qua (natura deorum) haustos animos et libatos habemus,

    id. Div. 1, 49, 110:

    unde (i. e. ex divinitate) omnes animos haustos, aut acceptos, aut libatos haberemus,

    id. ib. 2, 11, 26: neque ea, ut sua, possedisse, sed ut aliena libāsse. id. de Or. 1, 50, 218.—
    B.
    To learn something of, acquire superficially:

    sed eum (informamus) qui quasdam artes haurire, omnes libare debet,

    Tac. Dial. 31 fin.
    2.
    Lĭbo, ōnis, m., a Roman surname in the gens Marcia and Scribonia, Cic. Att. 12, 5, 3; id. Brut. 23, 89; id. de Or. 2, 65, 263; id. Ac. 1, 1, 3; Hor. Ep. 1, 19, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > Libo

  • 19 libo

    1.
    lībo, āvi, ātum, 1, v. a. [root lib-, leibô, loibê; cf. Līber, delibutus, etc.], to take a little from any thing.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    libare gramina dentibus,

    to crop, Calp. Ecl. 5, 51.—
    B.
    In partic.
    1.
    To take a taste of a thing, to taste:

    jecur,

    Liv. 25, 16:

    pocula Bacchi,

    Verg. A. 3, 354:

    flumina libant Summa leves,

    to sip, id. G. 4, 54.—
    b.
    Poet., to touch a thing:

    cibos digitis,

    Ov. A. A. 1, 577:

    summam celeri pede libat harenam,

    id. M. 10, 653:

    cellulae limen,

    Petr. 136:

    oscula alicujus,

    to kiss, Verg. A. 1, 256.—
    2.
    To pour out in honor of a deity, to make a libation of any thing:

    duo rite mero libans carchesia Baccho,

    Verg. A. 5, 77:

    carchesia patri,

    Val. Fl. 5, 274:

    Oceano libemus,

    Verg. G. 4, 381:

    in mensam laticum libavit honorem,

    id. A. 1, 740:

    pateris altaria libant,

    sprinkle, id. ib. 12, 174:

    sepulcrum mei Tlepolemi tuo luminum cruore libabo,

    App. M. 8, p. 206 fin.
    b.
    To pour out or forth:

    rorem in tempora nati,

    Val. Fl. 4, 15.—
    3.
    To pour out as an offering, to offer, dedicate, consecrate:

    certasque fruges certasque bacas sacerdotes publice libanto,

    Cic. Leg. 2, 8, 19:

    diis dapes,

    Liv. 39, 43:

    uvam,

    Tib. 1, 11, 21:

    frugem Cereri,

    Ov. M. 8, 274:

    noluit bibere, sed libavit eam (aquam) Domino,

    Vulg. 2 Reg. 23, 16. — Absol., to offer libations:

    libant diis alienis,

    Vulg. Jer. 7, 18:

    Domino,

    id. 2 Reg. 23, 16:

    cum solemni die Jovi libaretur,

    Gell. 12, 8, 2.—So poet.:

    carmen aris,

    Prop. 4 (5), 6, 8:

    Celso lacrimas libamus adempto,

    Ov. P. 1, 9, 41.—
    4.
    To lessen, diminish, impair by taking away:

    ergo terra tibi libatur et aucta recrescit,

    Lucr. 5, 260; id. 5, 568:

    virginitatem,

    Ov. H. 2, 115:

    vires,

    Liv. 21, 29.—
    II.
    Trop., to take out, cull, extract from any thing (rare but class.):

    ex variis ingeniis excellentissima quaeque libavimus,

    Cic. Inv. 2, 2, 4; cf. id. Tusc. 5, 29, 82:

    qui tuo nomini velis ex aliorum laboribus libare laudem,

    Auct. Her. 4, 3, 5:

    libandus est etiam ex omni genere urbanitatis facetiarum quidem lepos,

    Cic. de Or. 1, 34, 159:

    a qua (natura deorum) haustos animos et libatos habemus,

    id. Div. 1, 49, 110:

    unde (i. e. ex divinitate) omnes animos haustos, aut acceptos, aut libatos haberemus,

    id. ib. 2, 11, 26: neque ea, ut sua, possedisse, sed ut aliena libāsse. id. de Or. 1, 50, 218.—
    B.
    To learn something of, acquire superficially:

    sed eum (informamus) qui quasdam artes haurire, omnes libare debet,

    Tac. Dial. 31 fin.
    2.
    Lĭbo, ōnis, m., a Roman surname in the gens Marcia and Scribonia, Cic. Att. 12, 5, 3; id. Brut. 23, 89; id. de Or. 2, 65, 263; id. Ac. 1, 1, 3; Hor. Ep. 1, 19, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > libo

  • 20 lito

    lĭto, āvi, ātum, 1, v. n. and a., to make an offering which exhibits favorable prognostics, to sacrifice under favorable auspices, to obtain favorable omens.
    I.
    Lit.
    A.
    Neutr.:

    si istuc umquam factum est, tum me Juppiter Faciat, ut semper sacrificem nec umquam litem,

    Plaut. Poen. 2, 41:

    nec auspicato, nec litato instruunt aciem,

    without favorable omens, Liv. 5, 38:

    Manlium egregie litasse,

    id. 8, 9, 1:

    non facile litare,

    id. 27, 23; 29, 10, 6; Suet. Caes. 81;

    curt. 7, 7, 29: impia tam saeve gesturus bella litasti,

    Luc. 7, 171.—Prov.: mola tantum salsa litant, qui non habent tura, i. e. a man can give no more than he has, Plin. praef. § 11.—
    (β).
    With dat.:

    cum pluribus dis immolatur, qui tandem evenit, ut litetur aliis, aliis non litetur,

    Cic. Div. 2, 17, 38:

    litatum est ei deo,

    Plin. 10, 28, 40, § 75.—
    (γ).
    With abl.:

    proximā hostiā litatur saepe pulcherrime,

    Cic. Div. 2, 15, 36; so Plin. 8, 45, 70, § 183:

    humanis hostiis,

    Tac. G. 9.—
    2.
    Of the victim itself, to give a favorable omen, promise a successful event:

    victima Diti patri caesa litavit,

    Suet. Oth. 8; id. Aug. 96:

    non quacunque manu victima caesa litat,

    Mart. 10, 73, 6.—
    3.
    Transf., in gen., to make an offering, offer sacrifice:

    qui hominem immolaverint, exve ejus sanguine litaverint... capite puniuntur,

    Paul. Sent. 5, 23, 16.—
    B.
    Act., to offer acceptably ( poet. and in post-class. prose):

    exta litabat ovis,

    Prop. 4 (5), 1, 24:

    sacra bove,

    Ov. F. 4, 630:

    sacris litatis,

    Verg. A. 4, 50:

    sacris ex more litatis,

    Ov. M. 14, 156:

    Phoebe, tibi enim haec sacra litavi,

    Stat. Th. 10, 338:

    tibi litavi hoc sacrum,

    Luc. 1, 632:

    diis sanguinem humanum,

    Flor. 3, 4, 2:

    hostias,

    Just. 20, 2, 14.—
    II.
    Trop.
    A.
    To bring an offering to, to make atonement to, to propitiate, appease, satisfy:

    litemus Lentulo, parentemus Cethego,

    Cic. Fl. 38, 96:

    publico gaudio,

    Plin. Pan. 52, 4: aliquid poenā, Auct. B. Hisp. 24. — Impers. pass.:

    sanguine quaerendi reditus, animāque litandum Argolicā,

    Verg. A. 2, 118:

    postquam litatum est Ilio Phoebus redit,

    Sen. Agm. 577:

    de alicujus sanguine legibus,

    App. M. 2, p. 132 fin.
    B.
    To devote, consecrate: plura non habui, dolor, tibi quae litarem, Sen. Med. fin.:

    honorem deo,

    Tert. Patient. 10:

    victimam,

    Prud. Cath. 7, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > lito

См. также в других словарях:

  • Offer Nissim — spinning at TLV nightclub in Tel Aviv, Israel. Offer Nissim (Hebrew: עופר ניסים‎) is a popular Israeli DJ and producer.[1] …   Wikipedia

  • offer — of·fer / ȯ fər/ n 1: a proposal, promise, or other manifestation of willingness to make and fulfill a contract or to bargain under proposed terms with another party that has the power to accept it upon receiving it denied accepting the offer see …   Law dictionary

  • Offer — may refer to: Settlement offer, an offer to end a civil lawsuit out of court Offers, a 2005 Dutch television film Office of Electricity Regulation (OFFER), a forerunner of the current Office of Gas and Electricity Markets in Great Britain In… …   Wikipedia

  • Offer — Of fer, v. t. [imp. & p. p. {Offered}; p. pr. & vb. n. {Offering}.] [OE. offren, {AS}. offrian to sacrifice, fr. L. offerre; ob (see {OB }) + ferre to bear, bring. The English word was influenced by F. offrir to offer, of the same origin. See 1st …   The Collaborative International Dictionary of English

  • offer price — offer or offered price The trading price proposed by the prospective seller of securities. Also called the asked price or asking price. American Banker Glossary See: offer. Bloomberg Financial Dictionary The price at which a market maker is… …   Financial and business terms

  • offer — vb Offer, proffer, tender, present, prefer can all mean to lay, set, or put something before another for acceptance. Offer, the most common of these words, frequently implies a putting before one something which may be accepted or rejected {there …   New Dictionary of Synonyms

  • offer document — ➔ document1 * * *    An official document from a bidder in a takeover battle that is sent to shareholders in the target company. In the US, an offer document can be synonymous with a prospectus.    ► See also Prospectus. * * * offer document UK… …   Financial and business terms

  • offer — [ôf′ər, äf′ər] vt. [ME offren < OE & OFr: OE offrian < LL(Ec) offerre, to offer to God, sacrifice; OFr offrir: both < L offerre, to bring before, present, show < ob (see OB ) + ferre, to BEAR1] 1. to present to God or a god in an act… …   English World dictionary

  • Offer Assistant — Developer(s) Billeo, Inc. Stable release 2.1.1.7 / September 21, 2011 Operating system Cross platform Type Password manager …   Wikipedia

  • Offer Mizrahi — עופר מזרחי Personal information Full name …   Wikipedia

  • Offer — Of fer, n. [Cf. F. offre, fr. offrir to offer, fr. L. offerre. See {Offer}, v. t.] 1. The act of offering, bringing forward, proposing, or bidding; a proffer; a first advance. This offer comes from mercy. Shak. [1913 Webster] 2. That which is… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»